گفت و گو با دکتر محسن نعمتی

افراط در مراقبت به اندازه بی مراقبتی برای مو مضر است و ما به ویژه به خانمها یاد آوری می کنیم که در مراقبت از مو افراط نکنند در این زمینه در مقابل تبلیغات گمراه کننده مجلات پر هیاهو نیز دچار خوش باوری نشوند. آنچه را که به زبان پزشکی ( ضایعات ضربه ای مو ) می نامند همان ضایعاتی است که اغلب بعد از معالجات بی پروا که در کمال آسودگی خاطر و بدون رعایت ضوابط پزشکی برخی از افراد بدان دست می زنند عارض می شود.                                                   این اختلالات مو نه از بدی تغذیه است و نه از آلودگی ها ناشی می شود ؛ بلکه بلایی است که اغلب خانمها به بهانه مراقبت از مو به سر خود می آورند. از جمله این مراقبت ها که افراط در آنها برای مو مضر است می توان به موارد زیر اشاره کرد:

۱. شامپو زدن مو به دفعات زیاد

۲. برس زدن مو با برس های خیلی سخت مخصوصا با برس های نایلونی 

۳.برس زدن های طولانی و مکرر 

۴.بی رنگ کردن مکرر مو

۵.فر کردن مو بطور ناصحیح و پشت سر هم

۶.خشک کردن با هوای خیلی گرم 

۱) تاثیر اعمال فوق چگونه است؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

همه این اقدامات شامل سه نوع اختلال مو به شرح زیر می شوند :

تریکوپتی لز (موخوره) : نوک مو چند شاخه می شود؛ یعنی در مو دو یا سه شکاف طولانی پدید می آید.

بیماری مروارید : نوعی برجستگی کم  بیش بی رنگ است در نزدیکی نوک مو (مروارید) که از تفکیک سلول های پوستی مو درست می شود این برجستگی ها در طول مو نقاط کم مقاوم تری ایجاد می کند و مو در آن مواضع اگر مداوم مورد دستکاری قرار گیرد شکسته می شود . 

تریکوکلازی : عبارت است از شکسته شدن مو در نقطه ای از طول آن این عارضه استثنایی و نادر است و فقط بعد از فر زدن هایی که در انجام آن اشتباهی تکنیکی رخ داده و یا در پی ابتلا به بیماری تریکور کسی معالجه نشده باشد دیده می شود. 

۲.چگونه بیماری های مذکور معالجه می شوند؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ 

بهترین معالجه این سه نوع بیماری دستکاری نکردن مو به مدت چند ماه است. در اینگونه موارد مراقبت از مو ها را به موارد زیر محدود سازید :

۱.یکبار شامپو زدن در هر ۱۵ روز

۲.تعداد دفعات برس کشیدن از ۱۰ بار در یک ناحیه از سر تجاوز نکند (روزانه) 

۳.یک میزانپلی خیلی سبک بعد از هر شامپو زدن

۴.امتناع از فر زدن و بی رنگ کردن مو

۵.در مورد موی شاخه شاخه شده (موخوره) بریدن یا سوزاندن نوک تار موهای معیوب 

در مورد ریزش مزمن مو توضیح دهید؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

ریزش مو دائمی است و مشکل می توان زمان شروع آن را تعیین کرد  تا بتوان آن را به یک علت مشخص نسبت داد همچنین برای این که هنوز بسیاری از علل ریزش مزمن مو برای ما نا معلومند شناخته شده ترین علل ریزش مزمن موی سر عبارتند از : طاسی سبوره ای که تقریبا در ۱۷ سالگی شروع می شود و پس از یک مرحله ریزش فراوان مو از سن سی سالگی کمتر می شود و این علت اساسی ریزش مو نزد مردان است 

دستکاری های مکرر : منظور ریزش مو نزد زنانی است که مویشان یا دم اسبی است یا گیسوی آن ها بلند است یا اینکه هر شب مویشان را با بیگودی های سفت و سخت می پیچند . طاسی های تاجی شکل جزء همین دسته اند و نتیجه به سر گذاشتن کلاه های تنگ است. این ریزش های مو از یک طرف به واسطه موضع مخصوص آن که در لبه پیشانی  سر است (به صورت تاج در مورد گیسوی بلند ) و طاسی نوک جمجمه (در مورد موهای دم اسبی ) صورت می گیرد و همچنین مورد مشخصه دیگر این ریزش در آن است که بر خلاف سایر ریزشهای مو در این حالت مو از قاعده اش شکسته شده و می ریزد (بدون پیاز مو ) و غالبا با علائم دیگری از اختلالات ضربه ای همراه است. فر های ۶ ماهه و بی رنگ کردن مو به ندرت باعث ریزش مو به این شکل می شوند مگر اینکه در استفاده از آنها اشتباهی صورت گرفته باشد یا به علل متعدد فرد به بدی تغذیه دچار شده باشد . طاسی نوک کاسه سر ناشی از دم اسبی کردن مو بسیار مشاهده می شود اختلالات شدید وضع عمومی بدن نیز یکی از عللی است که زیاد از آن یاد می کنند ولی به ندرت می توان گفت این علت در ریزش مو دخالت دارد .با توجه به این که موی اشخاص ناسالم کدر است ولی لازمه ریزش موی سر مستلزم ابتلا به بیماری سخت است و از بین بیماری هایی که بیشتر سبب ریزش مو می شوند می توان به کم خونی شدید و دیابت اشاره کرد . 

نظر یادتون نره